TUGASAN

LAPORAN PENGAWETAN KERING SERANGGA

Pengenalan :

Serangga yang dikumpul boleh diawet untuk tujuan penyelidikan. Teknik dan bahan pengawetan yang digunakan untuk mengawet serangga bergantung kepada jenis serangga dan tujuan pengawetan. Antara teknik yang sesuai digunakan untuk mengawet serangga ialah teknik pengawetan kering. Pengawetan kering bermaksud spesimen yang tidak direndam dalam sebarang bahan pengawet (Ellyza & Rosmawati, 2015). Spesimen yang diawet secara kering tidak boleh bertahan lama sekiranya langkah-langkah penjagaan berterusan kurang diberi perhatian. Tempat menyimpan haruslah kering, gelap dan bebas daripada kehadiran sebarang perosak dan berhawa dingin untuk menghalang pembentukan kulat (Wellheiser, 2013). Dalam eksperimen pengawetan ini, kumpulan kami telah mengumpul empat jenis serangga iaitu kupu-kupu, pepatung, cengkerik dan kumbang untuk diawet.

Bahan dan radas :

Spesimen serangga, larutan formalin 3%, larutan kloroform, pin, papan polistrin, kertas, kotak menyimpan spesimen, gabus, forseps, kapas, balang kaca dan picagari.

Prosedur :

Langkah 1

Serangga yang ingin diawet dikumpulkan. Pengumpulan serangga memerlukan beberapa teknik supaya serangga yang dipilih dan ditangkap tidak rosak ataupun mengalami sebarang kecederaan. Terdapat   beberapa   alatan   yang   digunakan   untuk   menangkap   serangga. Antara alatan yang kami gunakan untuk menangkap serangga ialah jaring  serangga, beg plastik, botol   spesimen da forceps.

Langkah 2

Serangga yang telah ditangkap diletakkan di dalam sebuah bekas untuk sementara waktu sebelum dimatikan. Seterusnya, serangga tersebut dipindahkan ke dalam sebuah balang kaca berisi kapas yang dibasahkan dengan kloroform.

Langkah 3

Kemudian, spesimen tersebut disuntik dengan formalin berkepekatan 3% pada bahagian kepala, toraks dan abdomen. Formalin berfungsi bagi mengeraskan tisu jika dibandingkan dengan alkohol yang mana akan melembutkan spesimen. Setelah itu, spesimen terus diletakkan di atas papan khas dan dikembangkan bagi mengelakkan sayapnya tidak rosak.

Langkah 4

Serangga yang telah disuntik dikeringkan selama dua minggu bagi memastikan spesimen tersebut akan bertahan lebih lama. Spesimen serangga perlu dikeringkan bagi tujuan untuk melambatkan proses jangkitan kuman pada spesimen. Proses pengeringan ini juga boleh dijalankan dengan meletakkan spesimen serangga di dalam ketuhar pada suhu 50^oC hingga 600^oC.

Langkah 5

Seterusnya, spesimen serangga dipinkan di atas polisterin supaya spesimen tidak bergerak.  Langkah ini dijalankan dengan berhati-hati supaya struktur asal serangga tersebut tidak terjejas. Proses pengepinan bagi setiap serangga adalah berbeza mengikut jenis serangga.

Langkah 6

Seterusnya, serangga yang dipin kemudiannya dilabelkan di atas polisterin pada bahagian tertentu. Spesimen ini juga dilabelkan dengan maklumat spesimen seperti nama saintifik, nama am, famili, lokasi spesimen ditemukan, tarikh dijumpai, nama pengumpul dan ciri-ciri spesimen tersebut. Pelabelan ini amat penting sebagai sumber rujukan untuk identiti setiap spesimen.

Langkah 7

Akhir sekali, spesimen disimpan di dalam satu kotak yang berbingkai dan lutsinar di bahagian atas supaya bahagian yang dilabel dapat dilihat.

Rujukan :

Ellyza Karim & Rosmawati Shahruddin. (2015). Pengurusan Makmal Sains dan

            Sumber (Sains Pendidikan Rendah). Petaling Jaya: Sasbadi Sdn. Bhd.

Paulson, S.G. (2005). Handbook to the Construction and Use of Insect Collection and

            Rearing Devices. Berlin : Springer Science & Business Media.

Wellheiser, J.G. (2013). Nonchemical Treatment Processes for Disinfestation of

            Insects and Fungi in Library Collections. Berlin : Walter de Gruyter.

                               

SCES3073 KEMAHIRAN SAINTIFIK DAN PENGURUSAN MAKMAL SAINS

Tajuk

Kerja kaca

Tujuan

Membengkokkan tiub kaca dan membuat penitis

Pengenalan

Kaca berasal dari bahan yang bersifat cecair tetapi mempunyai kepadatan tinggi dan struktur amorfus. Zarah-zarah di dalamnya tidak membentuk suatu jalinan yang teratur seperti kristal. Kaca kebanyakan dibuat daripada silika (SiO2) yang menghasilkan takat lebur yang tidak terlalu tinggi. Terdapat 2 jenis kaca yang umum dan boleh didapati di dalam makmal sains iaitu kaca soda kapur dan kaca borosilikat. Kaca soda kapur merupakan kaca campuransoda, batu kapur dan silika. Ianya cair apabila dipanaskan pada suhu 300-400℃ dengan penunu Bunsen. Kebanyakan tiub kaca diperbuat daripada kaca soda kapur. Kaca borosilikat boleh lembut apabila mencapai suhu lebih daripada 700℃. Kaca ini tahan pada suhu yang tinggi. Kebanyakannya radas seperti tabung didih dan bikar diperbuat daripada kaca borosilikat. Kerja kaca memerlukan beberapa kemahiran asas teknik pemotongan dan pemprosesan kaca. Dengan mengenali jenis dan sifat kaca, kita boleh memotongatau membentuk tiub kaca menjadi alatan asas yang kerap digunakan dalam makmal sains. Bahan dan radas Tiub kaca dan penunu Bunsen Prosedur A. Membengkokkan tiub kaca 1. Tiub kaca dipanaskan dalam api penunu Bunsen sambil tiub diputarkan terus- menerus. 2. Apabila kaca menjadi lembut dan hampir melendut, tiub dikeuarkan tiub dari api dan tiub dibengkokkan mengikut bentuk 45̊. 3. Kedua-dua hujung tiub dipegang dan dibengkokkan perlahan-lahan menuju ke atas supaya bahagian lembut membentuk bentuk yang sesuai.

Perbincangan

1. Kerja kaca perlulah dikendalikan dengan cermat dan berhati-hati untuk mengelakkan kecederaan.
2. Semasa membengkokkan tiub kaca, elakkan untuk menyentuh bahagian yang telah dipanaskan kerana ia akan boleh melecurkan kulit.
3. Semasa mengendalikan kerja kaca, penggunaan goggle digalakkan untuk mengelakkan serpihan kaca terkena dengan mata serta sarung tangan kain digunakan untuk mengelakkan jari terkena dengan kawasan yang panas.
4. Kesalahan umum yang saya lakukan semasa melakukan eksperimen ini ialah saya bersikap cuai di mana saya memegang kawasan yang panas tanpa menggunakan sarung tangan. Jari saya juga luka kerana terkena dengan serpihan kaca yang tajam.
5. Aplikasi kaca dalam kehidupan seharian adalah cermin mata, cermin tingkap, cermin kereta dan pada bangunan.